Spaanse branie: Rustdag

Sportjournalist Jan Willem Spaans verruilde onlangs zijn geliefde Amsterdam in voor een nieuw avontuur aan de oevers van de IJssel. Een keuze die wij natuurlijk alleen maar aanmoedigen. Toch gaat de inburgering in de Deventer koekstad niet geheel zonder slag of stoot. Jan Willem Spaans bespreekt iedere maandag wat hem opvalt als ‘nieuwe Deventenaar’.

Kut.

Het is zondag en ik sta voor een dichte HEMA in Deventer. De vorige keer had ik gezien dat-ie zondags open was, maar nu is de voordeur net zo goed dichtgespijkerd als de defensie van Go Ahead vorig seizoen. Wat ik moest hebben bij de HEMA, winkel voor belangrijke-maar-niet-spoedeisende zaken? Oh, een zeeppompje voor op het toilet. Dat had ik nog niet na tien dagen Deventer. Voor u denkt dat uw nieuwe columnist naast vulgair ook nog onhygiënisch is: in de keuken stond bij aankomst een fraaie zeepfles klaar, dus na het toiletbezoek kan ik mijn handen prima reinigen.

Dit euveltje kwam aan het licht toen mijn moeder op bezoek was, maar op deze zonovergoten zondag ging het niet verholpen worden. Niet bij deze winkel althans. De zondagssluiting, da’s even wennen. Het was een te mooie dag om er daar druk om te maken. Ik spoedde me naar de IJssel, om me daar een paar uur in een boek te verliezen. Dringen geblazen: er hadden meer mensen dat idee opgevat. Er zaten vooral veel jongeren aan de rivier van hun zondag te genieten. In Amsterdam moeten mensen zoals zij ook op zondag werken. Bij de HEMA, de C&A of de andere ketens in de Korte Bisschopstraat die ze in Mokum natuurlijk ook kennen. Zo verdienen ze wat bij. Meer inkomen is hogere huren, een vicieus cirkeltje ten gunste van huisjesmelkers.

Mijn oproep aan het stadsbestuur: lekker dichthouden op zondag, die winkels.

Jan Willem Spaans

Daar aan de rivier zie je pas echt hoe fijn het is om soms wat te ontspannen. Zondag of een andere dag, dat doet er niet toe. Dat doet een mens goed. Een dagje in de week geen shirtjes, rookworsten of pannenlappen verkopen, maar lekker met vrienden wat drinken in de zon. De zondagsrust, is dat dan niet provinciaal? Onzin! Stap in Deventer op zondagochtend in de trein, blijf zitten tot Berlijn en kijk of de warenhuizen en kledingwinkels daar wél open zijn. Mooi niet. Nee, die 24-uurseconomie is in de Randstad komen overwaaien vanuit New York en Londen. Steden waar de werkdruk én de woonlasten bizar hoog zijn, waar creativiteit uit de markt geprijsd is. Doe mij dan Berlijn maar.

Ik geef het u op een briefje: vroeg of laat gaat een ondernemersvereniging lobbyen om de winkels in de Deventer binnenstad elke zondag te openen, misschien is dat voorstel al eens gepasseerd. Dan kunnen Duitsers, die de weg naar de Koekstad toch al goed kennen, hier op hun winkelvrije zondag lekker komen shoppen. Mijn oproep aan het stadsbestuur: lekker dichthouden op zondag, die winkels. Wat goed is voor de economie, is niet altijd goed voor de mensen. Wie ontspant, doet zijn werk uiteindelijk beter. Rest mij nog om mij te verontschuldigen voor de grofgebekte manier waarop ik uw aandacht trachtte te trekken. Dat spijt mij, ik zal mijn mond spoelen met water en zeep.

Daar moet ik alleen even voor naar de keuken lopen…

Wie is Jan Willem Spaans?