Spaanse branie: Dromen

Sportjournalist Jan Willem Spaans verruilde onlangs zijn geliefde Amsterdam in voor een nieuw avontuur aan de oevers van de IJssel. Een keuze die wij natuurlijk alleen maar aanmoedigen. Toch gaat de inburgering in de Deventer koekstad niet geheel zonder slag of stoot. Jan Willem Spaans bespreekt iedere maandag wat hem opvalt als ‘nieuwe Deventenaar’.

Dromen

Waarvoor bestaat een voetbalclub? In de eerste plaats is het vooral de sociale functie. Supporters van Go Ahead Eagles zien de Adelaarshorst bijna als een stad op zich. In de rest van Nederland zeg je dat je in Deventer woont en voor Go Ahead bent. Binnen Deventer woon je in bijvoorbeeld de Rivierenwijk en zit je in ‘Vakkie 13’. In dat vak zitten peuters en bejaarden, bouwvakkers en bankiers, allemaal verbonden door hun liefde voor rood en geel. Mensen die elkaar nergens anders in de samenleving ontmoeten, treffen elkaar iedere twee weken in het stadion. Het is een soort tweede familie. Je kunt de vakken in het stadion best vergelijken met de wijken in de stad. Maar dan een stuk gemengder.

En het is meer dan dat: het gaat vanzelfsprekend ook daadwerkelijk om het voetbal. Ik heb me laten vertellen dat er hier eens een concert is georganiseerd in het stadion in een fase van financiële nood, maar dat de belangstelling daarvoor lelijk tegenviel. De Vetkampstraat komt pas echt tot leven zodra er een bal rolt. Samen zingen, schreeuwen, schelden, treuren en, zo af en toe, ongelofelijk blij zijn. Er gaan hier jaren voorbij zonder dat er veel te juichen valt. Juist bij zulke clubs zijn de goede tijden dan zo ongelofelijk mooi. Zondag stonden er mannen met tranen in de ogen op de hoofdtribune. Vijftigers die al hun hele leven lang komen kijken, maar nog nooit zagen hoe Eagles van Ajax won. Ja, van Jong Ajax misschien een keertje, maar dat telt niet. Dit was sensationeel. Dat is de beloning. Die halve seconde tussen het geloste schot van Iñigo’s voet en het trillen van het doelnet. Wie er was, zal het zo snel niet vergeten.

Daar bestaan voetbalclubs misschien nog wel meer voor: herinneringen. Geschiedenis schrijven. Rondom de club is de discussie de afgelopen weken vaak gevoerd: liever lijfsbehoud of de bekerfinale? ‘Ik had liever drie punten tegen NEC gehad’, bekende een Eagles-medewerker na de bekeroverwinning van rood-geel in Nijmegen. Wie er rationeel naar kijkt, zal hetzelfde zeggen. Hoeveel kans hebben we nou tegen PSV? Een procentje of twintig, als je het de Toto vraagt. Terwijl met drie extra punten de handhaving in de Eredivisie nu wel zo goed als zeker zou zijn. In de Eredivisie kan de club groeien, in de Eerste Divisie moet je zorgen dat de club niet kleiner wordt.

Toch was ik het er niet mee eens. Een club bestaat niet om te groeien. Een club bestaat volgens mij om mensen onvergetelijke herinneringen te schenken, die ze liefdevol delen met medesupporters die ze verder amper kennen. Winnen van Ajax was lang geleden, maar een bekerfinale dateert alweer van 1965. Een club bestaat om mensen te laten dromen. Het laatste fluitsignaal, een gigantische pitch invasion. En dan over een week of zes naar De Kuip, met een rood-geel leger zo groot dat de Spaanse generaal Franco er jaloers op was geweest. Uitzinnige, uitzwaaiende menigten op de A1. Twintigduizend Eagles in dat prachtige stadion in Rotterdam. Dromen mag. Dromen móét.

Hoe vaak ben je er zo dichtbij? U kunt veilig uw ogen sluiten. Maakt u zich geen zorgen over de spelers. Ik zie de selectie, Kees van Wonderen, Paul Simonis en de rest van de staf bijna dagelijks aan het werk. Geloof mij maar: die zijn vanavond écht wel scherp. Als ze nog een keer het uiterste uit zichzelf kunnen peuren, en als PSV een mindere dag heeft, dan kan het maar zo dat er om 22:00 vanavond een enorm feest is in alle ‘vakkies’ op de vier tribunes. Een vreugde-uitbarsting zoals we die tientallen jaren niet meer hebben gezien in Nederlandse voetbalstadions.

Ik heb er zin in. PSV is duidelijk favoriet, maar er kunnen gekke dingen gebeuren. Dat hebben we zondag gezien. Gaan we het weer meemaken? Who knows! Wat er ook gebeurt: handhaving in de Eredivisie moet mogelijk zijn met de topprestatie en bonuspunten van afgelopen zondag. Het is denk ik niet vaak zó fijn om een Eagle te zijn.

Wie is Jan Willem Spaans?

Jan Willem Spaans is 26 jaar. Hij werkt als freelance verslaggever voor verschillende media, en verhuisde recent van Amsterdam naar Deventer. Hier komt Jan Willem een jaar lang de verrichtingen van Go Ahead Eagles volgen, om er uiteindelijk een boek over te schrijven. Hij heeft er in het verleden meer geschreven, allemaal met voetbal als thema. Op deze plek kan hij al zijn verwondering, verbijstering en vertedering kwijt voor het Deventer leven – deze column verschijnt iedere maandag!

Alle columns van Jan Willem lezen? Klik dan hierrr!

Ga voor meer info naar www.Salland1.nl