In heel Nederland is er sprake van personeelstekorten in de kraamzorg. De druk neemt toe en zorg die eerst nog bij de ouders thuis plaatsvond, is nu steeds vaker digitaal. Ook in Salland is hier sprake van, bijvoorbeeld in Deventer. Claudia Kuijer, directrice van Naviva Kraamzorg, en kraamverzorgster Laura Stooter, maken het dagelijks mee.
Bij Naviva Kraamzorg wordt deze stijging van tekorten zelfs al jaren gemerkt. Claudia Kuijer geeft aan dat dit verschillende oorzaken heeft: ”Het beroep van kraamverzorgende is fysiek en mentaal best zwaar. We zien dat niet iedereen het werk een heel werkzaam leven volhoudt. Daarnaast hebben veel verzorgers de switch gemaakt naar andere zorgsectoren, zoals de kinderopvang. Het is een uitdaging voor alle werkenden in elke levensfase om in de onregelmatigheid van de kraamzorg je balans te vinden tussen werk en privé. Bij andere sectoren is dat vaak net iets makkelijker in te regelen. Een andere reden is dat steeds meer mensen voor een hbo-opleiding kiezen, terwijl wij juist die mbo-instroom ook hard nodig hebben.”
Hoopvol
Ondanks dat Claudia verwacht dat de personeelstekorten nog wel een tijd zullen aanhouden, is ze hoopvol: ”Wij hebben er gelukkig mee te maken dat een opleiding tot kraamverzorgster, afhankelijk van welke richting er wordt gekozen, gemiddeld maar 15 maanden duurt en je dus snel iemand kunt aannemen. Een stuk langer is bijvoorbeeld de opleiding tot verpleegkundige die vier jaar duurt. Er vindt daarnaast ook steeds meer digitale zorg plaats als aanvulling op de fysieke zorg, iets dat door cliënten als erg prettig wordt ervaren. Een bijkomend voordeel hiervan is dat de werkdruk verlaagd wordt en de balans tussen werk en privé weer beter te vinden is.”
Tekst gaat verder onder foto
Fysiek gaat voor digitaal
Ook Laura Stooter, die al 15 jaar als kraamverzorgster werkt, ervaart de digitale zorg als een prettige toevoeging: ”Het biedt extra contactmomentjes met de ouders. Soms krijgen ze in de middag pas zorg, maar bespreek in de ochtend alvast hoe de ouders en het kind de avond en nacht ervoor hebben doorgemaakt.” Wel maakt Laura duidelijk dat fysieke zorg altijd voor digitale zorg gaat: ”Sommige dingen kun je digitaal gewoon niet doen of zien, zoals het monitoren van het gewicht van de baby of het uitvoeren van de controles bij de moeder.” Wat volgens Laura ook erg jammer is vergeleken met vroeger, is dat je je niet meer vol kunt geven voor één gezin. Het werk dat je normaal in acht uur deed, moet nu in drie uur. Tevens moet je nu op één dag zorg bieden aan twee gezinnen: ”Je wil eigenlijk alles wel doen, maar daar is gewoon geen tijd voor.”
Meer mensen bewuster
De reden waarom juist nu weer veel over personeelstekorten in de kraamzorg gesproken wordt, heeft er volgens Laura mee te maken dat er steeds meer mensen mondiger en zich bewuster zijn van een goede balans tussen werk en privé: ”Het loon moet hoger en het liefst willen we allemaal weer terug naar hoe het was, namelijk een hele dag zorg bij één gezin. Het is zelfs zo dat er zorg aan sommige gezinnen geweigerd moet worden en dat is het laatste wat je als kraamverzorgster wil. Je probeert daarom alles bij te zetten om iedereen zorg te geven.”
Meer geld
Zowel Claudia als Laura zijn het met elkaar eens: er moet simpelweg meer geld beschikbaar worden gemaakt door zorgverzekeraars. Claudia: ”Met dit geld kunnen veranderingen teweeg worden gebracht in de arbeidsvoorwaarden en om de opleiding tot kraamverzorger te kunnen blijven betalen. Er is een verandering nodig in de manier hoe de zorgsector en kraamverzorgenden werken en die verandering kost geld.” Laura: ”Een hoger loon, betere arbeidsvoorwaarden en uiteindelijk meer collega’s brengt alles meer in balans en zou enorm helpen in het rechttrekken van de huidige situatie.”