Gemeenten krijgen meer grip op tijdelijke huurcontracten

Om de doorstroom te bevorderen en het aantal huurwoningen te vergroten, werd het met de Wet doorstroming huurmarkt 2015 mogelijk om tijdelijke huurcontracten af te sluiten. In juli 2021 is deze wet geëvalueerd. Hieruit komt naar voren dat door de snellere doorstroom van huurders, de leefbaarheid in sommige wijken is verslechterd. Met het wetsvoorstel Lokaal verbod tijdelijke verhuur dat vandaag in consultatie is gegaan, krijgen gemeenten de mogelijkheid om tijdelijke verhuur te verbieden in wijken waar de leefbaarheid onder druk staat.

Tijdelijke contracten

Per 1 juli 2016 is de Wet doorstroming huurmarkt 2015 in werking getreden. Een van de wijzigingen was de introductie van tijdelijke huurcontracten voor maximaal twee jaar voor zelfstandige woningen en maximaal vijf jaar voor onzelfstandige woningen. Zelfstandige woningen zijn woningen met eigen toegang, keuken en toilet. Het aanbieden van tijdelijke huurcontracten zou leiden tot een betere doorstroming en meer aanbod. Het uitgangspunt hierbij was dat vaste huurcontracten de norm zouden blijven.

In juli 2021 is de wet geëvalueerd en de kamer geïnformeerd. Hieruit bleek dat het gebruik van tijdelijke huurcontracten vooral door particuliere verhuurders in de grote steden de afgelopen jaren sterk is toegenomen. Of het aanbod van huurwoningen ook is gestegen door de invoering van de wet, bleek niet direct uit de evaluatie. Met name grote gemeenten signaleerden dat sinds de invoering van de tijdelijke huurcontracten er meer doorstroom is in bepaalde wijken. Een ongewenst effect daarvan is echter ook minder binding met de wijk waardoor de leefbaarheid in sommige wijken verslechtert.

Wet Lokaal verbod tijdelijke verhuur

Om ongewenste effecten tegen te gaan wil het kabinet gemeenten de mogelijkheid geven om lokaal tijdelijke verhuur in kwetsbare wijken waar de leefbaarheid onder druk staat te verbieden. Gemeenten maken een lokale afweging of ingrijpen nodig is. De mogelijkheid voor tijdelijke huurcontracten is daarmee ook niet van de baan. In sommige situaties biedt een tijdelijk huurcontract juist uitkomst, denk aan een tussenoplossing na een scheiding of wanneer iemand een woning op termijn weer beschikbaar wilt hebben.

Wetsvoorstel Betaalbare huur

Huurprijsverhogingen als gevolg van tijdelijke contracten worden ook aan banden gelegd door het wetsvoorstel Betaalbare huur, dat de huurprijs reguleert ook voor tijdelijke huurcontracten. Dit wetvoorstel wordt momenteel ook geconsulteerd.  De negatieve prikkel om tijdelijke huurcontracten te gebruiken voor een huurverhoging bij een nieuw contract, wordt ook getemperd als de huurwoning onder het puntensysteem van het woningwaarderingsstelsel (WWS) komt te vallen. Vaste huurcontracten zullen hierdoor de norm blijven wat de woonzekerheid van de huurder ten goede komt. Daarom is een landelijk verbod op deze vorm van tijdelijke verhuur niet nodig.