Opa Gerard Velderman, dochter Tamara Velderman en kleinzoon Vince Scholten uit Raalte lopen samen de Vierdaagse van Nijmegen. Drie generaties die samen dertig kilometer per dag lopen. De één wat beter getraind dan de ander, maar ze verwachten dat ze de eindstreep gaan halen. Vandaag hoeven ze niet te lopen vanwege de hitte.
Maar lopen gaat morgen wel gebeuren, zoals het er nu naar uitziet. Er zijn vanwege de warmte geen maatregelen gepland, meldde de organisatie van het evenement eerder vandaag. En dat is goed nieuws voor Gerard Velderman, zijn dochter Tamara en kleinzoon Vince. Zij kunnen dus ook van start. “De militairen lijken mij het leukst om te zien”, kijkt de 13-jarige Vince vooruit naar de dag van morgen, de dag dat hij zijn vuurdoop beleeft als vierdaagse loper.
Wandelkilometers
Getraind heeft hij niet echt voor de vele wandelkilometers die nog in het verschiet liggen. “Hij heeft keuzes gemaakt”, zegt zijn moeder. ” Op zaterdagmiddagen zei ik: ‘Vince, ga je lopen of ga je naar je vrienden toe?’ Als jij naar je vrienden gaat dan moet je op je tandvlees lopen en die keuze heeft hij af en toe gemaakt.”
Ze zeggen altijd dat een wandeling niet veel voorstelt, maar je moet het wel doen. Het is een prestatie
Gerard Velderman
Als Vince de wandelgenen van zijn opa heeft geërfd, dan moet het goedkomen. De 71-jarige Gerard liep de vierdaagse al negen keer, telkens veertig kilometer per dag. Dit jaar loopt hij dertig kilometer. Voor hem is het dus een bijzondere editie, hoewel hij het persoonlijk niet zo speciaal vindt. Toch levert uitlopen Velderman een gouden kruis op, vanwege dat jubileum. “Hij komt boven in de nok van het huis te hangen”, lacht Velderman. “Ik ben er wel trots op. Ze zeggen altijd dat een wandeling niet veel voorstelt, maar je moet het wel doen. Ik heb negen keer de veertig kilometer gelopen. Dat voel je wel. Het is een prestatie.”
Lopen met dochter
Dat ze dit jaar met drie generaties uit één familie lopen, maakt deze editie wel heel bijzonder. “Ik vind dat geweldig en vooral voor mijn kleinzoon. Ook al heeft hij niet veel getraind. En dat je ook met je eigen dochter kan lopen. Hoe leuk wil je het hebben?”
“We zijn met z’n allen en dat sleept ons er wel doorheen”, verwacht dochter Tamara. “Dit is toch een cadeau dat we dit mogen?”
Voor de onderwijzeres heeft deelnemen dit jaar ook nog een diepere betekenis. Ze loopt voor een goed doel. “Ik sta voor de klas in het basisonderwijs in Broekland. Mijn duo-collega heeft helaas zijn zoon verloren afgelopen jaar, aan kanker. Dat hakte er in. En even daarna krijgt een ander kind uit Broekland kanker, Jelle. Met zijn vader heb ik een sponsorloop opgezet voor onze school. Maar wij kunnen meer, ook met de drie generaties. Pap en ik hebben het er elke keer al over gehad, want wij hebben samen vaker gelopen. Hoe mooi zou het zijn? Dit is zo heftig. Wij mogen met z’n drieën lopen in gezondheid, maar er zijn mensen die hele andere dingen meemaken. Alles wat we binnen kunnen halen, zou mooi zijn. Al is het maar een euro.”