Toen mijn dochter alle telefoonnummers van de familie in de mobiele telefoon van mijn vader wilde zetten, zei ze “die kan ik zo in het telefoonboek zetten”. Waarop mijn vader zei: “Een telefoonboek past nooit in zo’n kleine telefoon.”
Door Denne van Knöldert
Dat is nu tien jaar geleden. Beiden begrepen niet waarom de ander hem/haar niet begreep. De opslag van nummers op je smartphone heet geen ‘telefoonboek’ meer en er groeit nu een generatie kinderen op die zich helemaal niet voor kan stellen dat er vroeger telefoonboeken waren. Of landkaarten om de weg te vinden. “Maar hoe kwamen jullie vroeger dan aan geld als je niet kon pinnen?” vroeg diezelfde dochter me vorige week nog.
Ik wil er maar mee aangeven hoe ingewikkeld het is, taal te gebruiken die een ander snapt. Dat zag ik van de week ook aan een brief die ik van de gemeente kreeg. Gesneden koek voor de ambtenaar die ‘m opstelde, maar voor mij te ingewikkeld om precies te snappen wat de gemeente me mee wil delen. En dan denk ik altijd: als ik het niet snap, zullen nog wel veel meer mensen er niks van snappen.
Het onderwerp van de brief is ‘aanpassen bestemming in het ontwerp verzamelplan’.
Je zou denken dat de bestemming aangepast wordt. Maar dat is denk ik niet zo. Ik vermoed dat het verzamelplan aangepast moet worden. En omdat ik nog kans krijg mijn mening daar over te geven, spreekt de gemeente van een ontwerp. Op dat ontwerp kan ik reageren en dan kunnen ze het nog veranderen (als ze mijn reactie zinnig vinden tenminste. Feitelijk is dat dus helemaal geen ‘ontwerp’, maar een slotversie waar ik nog één keer op kan reageren. ‘Ontwerp’ suggereert dat er nog van alles en nog wat op aangepaste kan worden. Nou, vergeet dat maar.
Overheden houden van die wollige taal. Neem ook het woord ‘zienswijze’. Vroeger heette dat ‘bezwaar’. Dat als de buren een camping willen beginnen en je wilt dat voorkomen, dat je dan ‘bezwaar’ aantekent, maar er ‘zienswijze’ boven moet zetten. Of een vergadering van de commissie Welzijn, die dan nu een rond-de-tafel-gespek heet. Want je moest eens begrijpen waar het over gaat.
“We hebben geconstateerd dat het bestemmingsplan buitengebied Raalte op diverse percelen niet meer ‘up to date’ is”, schrijft de gemeente.
Bestemmingsplan, buitengebied, percelen, up to date (ze hadden er zelf al haakjes om gezet): je moet het allemaal maar net weten. En dat is alleen nog maar de eerste zin.
Verder in de brief lees ik:
– planologisch: zou er ook zoiets als plano-onlogisch zijn?
– ontwerpbestemmingsplan: en in de aanhef hadden ze het nog over een ‘bestemming in het ontwerp verzamelplan’…
– omgevingsplan: dus ik heb een verzamelplan, een bestemmingsplan en een omgevingsplan?
– beleid ‘erven in beweging’: dat doet me denken aan Harry Potter, die gaat in een van zijn boeken op vakantie in een tent. Een keer in die tent moet hij dat gevoeld hebben: een erf in beweging.
– directe fysieke ontwikkeling: in hemelsnaam, waar gaat dit over…
Vanwege corona kan ik het plan het liefst inkijken op ruimtelijkeplannen.nl. Dan denk ik aan Elon Musk en een reis naar Mars, maar tot mijn verrassing kan ik zonder schroom bij wie ik maar wil de kavel bekijken (de foto is die van het gemeentehuis). Benieuwd wanneer daar de strengere regels in verband met privézaken gaan gelden (privacy en AVG zijn voor velen ook niet te begrijpen).
Maar goed, uiteindelijk heb ik geen idee wat ik moet doen. Dus doe ik maar niks.
Het bericht Denne ziet dat de gemeente knap ingewikkelde brieven stuurt verscheen eerst op Opinie in Salland.
…
Het hele artikel is te lezen op www.Salland1.nl