Gelukkige families aan feestelijk gedekte tafels. Lichtjes in de tuin. Kinderen die stralend cadeaus uitpakken onder de kerstboom. Zingende gelovigen in een kerk of zomaar, op de hoek van een besneeuwde winkelstraat. Dat zijn de beelden in de aanloop naar de feestdagen.
We parkeerden de auto voor een rij nieuwbouwhuizen in Eibergen. Vorig jaar sneuvelde de metershoge opblaaskerstman van mijn vrouw in een helse eindejaars-storm. Eerst streed hij met zijn neus op de grond, toen verloor hij twee scheerlijnen en vielen zijn inwendige lampen uit. Met een haperende ventilator stierf hij uiteindelijk in het natte gras. Twee kerstdagen zonder tuinvriend waren het gevolg.
‘Ben je blij?’, vroeg ik nadat ze de doos op de achterbank had gezet. Ze knikte: ‘Heel blij, ik heb hem echt gemist vorig jaar.’ Dat de nieuwe opblaasvriend tweedehands via Marktplaats tot ons kwam verheugde me. Mijn beelden van de feestdagen bestaan namelijk vooral uit stranden vol met aangespoelde rotzooi uit China en de plasticsoep vanger van Boyan Slat.
‘Fijn’, zei ik, ‘jouw vreugde is mijn vreugde. Het worden hele fijne dagen dit jaar.
‘Eéntje zit aan de accu van de trekker, die lange gele is voor de stroomklok van het schapengaas en die oranje gebruik ik voor de druppellader van de BMW.’ Het hoopje wit/zwart/rood gekleurde plastic lag op zijn vaste plek tussen de eikenbomen te wachten op een levensader uit het dichtstbijzijnde stopcontact. Mijn vrouw stond er wat beteuterd naast. Daarom zei ik: ‘Ik haal wel even een verlengsnoer bij de bouwmarkt. Twintig meter?’ Met een instemmend duimpje ging ik op weg.
De elektra-stelling was meterslang. Ik kneep in haspels, voelde aan snoeren en las etiketten. Zonder uitzondering kwamen ook deze spullen uit China. Ik hield mijn kritische, duurzame consumentenpoot stijf, liep zonder verlengsnoer de deur uit en besloot mijn kans te wagen in de ijzerwarenwinkel in het dorp aan de Vecht.
Anderhalf uur later fietste ik ons erf weer op met een degelijk ‘Made in Germany’ verlengsnoer. En net voor de snel invallende duisternis rees de metershoge gestalte op, alle zes lampen keurig brandend in zijn kerstmannenbuik. Een hele bink was het.
Ruim voor de gezelligste dagen van het jaar was hij, samen met mijn vrouw, al in een opperbeste stemming.
www.brettsnap.nl
brettcolumn@hotmail.com
Het bericht Brett en het verlengsnoer verscheen eerst op Opinie in Salland.
…
Het hele artikel is te lezen op www.Salland1.nl