Anton Kleine Schaars: Geleerd om te drinken

“Dry-januari” is mijn aanleiding om maar eens goed na te denken over het gebruik of mijn gebruik van alcohol. Ik ben een regelmatige gebruiker. Graag beëindig ik de dag met een glaasje wijn om daarna lekker onder het dekbed te kruipen.

Door Anton Kleine Schaars

In mijn jeugd ben ik met vrienden regelmatig zomers, de eerste keer was ik achttien, op vakantie geweest naar Zweden. Reisdoel was het eiland Öland in de Oostzee, een langwerpig eiland, parallel aan de oostkust van zuid Zweden. Een prachtig vakantie-eiland, een grote uitgave van Terschelling. Iets meer glooiend en rotsachtiger en ruim 100 kilometer lang.

In Zweden was een veel strenger beleid wat betreft gebruik en verkoop van alcohol. In de supermarkt was alleen bier te koop met een alcoholpercentage van maximaal 2%. Dat vonden wij stoere Hollandse jongens dan ook eigenlijk niet om te drinken. Om wel een normaal biertje te kunnen drinken, moesten we naar de Systembolaget, het staatsbedrijf dat een monopolie heeft op de verkoop van drank met een alcoholpercentage boven de 3,5%. Minimumleeftijd 20 jaar, dus de oudste twee van ons groepje konden daar onze drankvoorraad halen met het gewenste alcoholniveau. Dat deden de Zweden ook massaal, want ook daar is drinken op vakantie een geliefde bezigheid.

Midden op het eiland bevond zich het grote uitgaanscentrum, een enorme dansgelegenheid. Ook daar enkel bier met een laag alcoholpercentage. Grote hekken en zeer strenge controle, niet alleen bij binnenkomst, maar gedurende de hele avond. Niet onnodig, want er waren nogal wat Zweedse jongeren die duidelijk te veel gedronken hadden. Een wankele loop, slapend ergens tegenaan hangen of kotsen betekende opgepakt worden door minimaal twee, in gevechtsoverall geklede, beveiligers en buiten het hek worden gezet.

Wij verwonderden over de geheel andere drankgewoonte dan in Nederland. Zweden probeert overmatig alcoholgebruik tegen te gaan en jeugd maakt pas vaak op latere leeftijd, zo tegen de twintig, kennis met het gebruik van alcohol. Onze conclusie: drinken kunnen ze niet. Aan alles was te zien dat ze niet geleerd hadden om er mee om te gaan. Waar wij getuige van waren was dan ook nog vooral vakantiedrankgebruik, veel en niet kieskeurig en als maar alcohol in zat. Er waren twee Zweedse jongens uit het hoge noorden, bijna 1000 km samen op de bromfiets naar Öland, die na drie dagen hun hele vakantiebudget er aan drank hadden door gedraaid. Drie dagen niet bij kennis geweest en na een dag uitzieken en een door ons verstrekte maaltijd aan de terugtocht begonnen, die twee weken later was gepland.

Mijn drankgebruik-ontwikkeling kende ook wel de nodige hobbels en er zijn regelmatig corrigerende woorden gesproken vanuit mijn omgeving. Na de ‘verkenningsfase’ werd toch vooral de ontmoeting en de gezelligheid van het samenzijn de kapstok voor het gebruik van drank. Als gezelligheid geen tijd kende heeft het ook in latere jaren nog wel eens geleid tot, wat we zouden kunnen noemen, een overdosis.

Afgelopen voorjaar heb ik mijn gewicht teruggebracht naar de gewenste grootte. Door maar een keer per dag koolhydraten te eten en geen alcohol. Ik onderschrijf de genoemde voordelen op de site van ‘Dry-januari’. Na twee maande was ik 10% van mijn gewicht kwijt, sliep uitstekend en voelde me bij het opstaan lekker fit. Toch ben ik weer teruggekeerd naar mijn oude gewoonte, de dag besluiten met een glaasje wijn. Ik denk dat ik daarmee geen groot gezondheidsrisico loop. Ik slaap goed, voel me fit, want ook mijn gewicht is op het gewenste niveau. Ik merk echt het verschil, die enkele keer dat ik meerdere glazen alcohol heb gehad. Wakker worden als de alcohol is uitgewerkt en echt minder fit in de ochtend. Je lichaam bezig met opruimen van rommel in plaats van werken aan de fitheid. Leven zonder alcohol is echt gezonder, maar ik heb leren drinken.

Het bericht Anton Kleine Schaars: Geleerd om te drinken verscheen eerst op Opinie in Salland.

…
Het hele artikel is te lezen op www.Salland1.nl