Nog nooit was het zo druk in abdij Sion als op Eerste Pinksterdag tijdens de laatste openbare Eucharistieviering. Zelfs tijdens de Kerstnachtmissen die altijd goed werden bezocht was het minder druk dan nu. Het deed weer denken aan de open dag in 1983 toen het precies 100 jaar geleden was dat de Cisterciënzer monniken zich in Diepenveen vestigden. Aanvankelijk op het landgoed Frieswijk en vanaf 1890 op de huidige locatie.
Al een hele tijd is de communiteit op zoek naar een nieuwe woonbestemming aangezien de huidige abdij veel te groot is voor het aantal broeders dat er nu nog woont. Schiermonnikoog is het eiland waar geregeld een paar broeders heengaan om zo al vast te wennen in hun tijdelijk onderkomen en de verhuizing goed te kunnen voorbereiden. Doordat er steeds een paar broeders op pad zijn en daardoor de verzorging van de openbare Eucharistievieringen teveel beslag legde op de overige broeders is een paar maanden geleden Eerste Pinksterdag uitgekozen als het moment van de laatste openbare Eucharistieviering.
“We bewaren niet de as maar geven het vuur door”, was de motivatie.
Honderden mensen waren aanwezig om nog eenmaal in de abdijkerk aanwezig te zijn, om de Eucharistie te beleven, om misschien nog een beetje de sfeer van het monastieke te proeven. In ieder geval om de nog aanwezige monniken, met wie een aantal vaste bezoekers al jarenlang een band heeft de hand te schudden. Om hen te bedanken voor de mogelijkheid in al die jaren samen de Vieringen te beleven, samen te mediteren en te bidden in de ambiance van deze abdij.
Na afloop van de Eucharistieviering werd het Salve Regina gezongen, zoals de monniken elke avond doen als afsluiting van de dag. Daarna sprak vader abt, Alberic nog enkele woorden tot de belangstellenden waarin hij onder meer aangaf waarom het besluit is genomen om geen openbare Eucharistievieringen meer te verzorgen. Een woord van dank aan alle aanwezigen volgde waarnaar een ieder veel geluk in de toekomst werd gewenst, dat een ieder ook op een andere locatie al dan niet in een kerk zijn of haar heil kan vinden, zich gesterkt weet in de Liefde van God en daaruit de kracht vindt. Een welgemeend applaus volgde waarna alle belangstellenden in de gelegenheid werden gesteld om in de kerk afscheid te nemen van de broeders.
Geëmotioneerd waren velen, vooral die mensen die regelmatig naar de abdij kwamen om de Heilige Eucharistie te vieren, zij zullen een andere kerk moeten vinden. Het is goed dat men in deze omgeving nog de keuze heeft in een aantal kerken en zodoende ieder weekend een Eucharistieviering kan meemaken. De monastieke ambiance zoals velen die jarenlang gekend hebben binnen de abdijmuren van Sion zal in dankbare herinnering blijven. (Foto’s en tekst: Harry Mulder)